In tijden van overvloed moesten er vetreserves aangelegd worden die we in de winterperiode hard konden gebruiken. Op 1 januari beginnen met diëten is daarom voor je genen heel onnatuurlijk en je snapt dat het dan lastiger vol te houden is. Evolutie heeft zo bepaald dat je de beste kans maakt om als soort te overleven wanneer je hierop selecteert. Dieren in winterslaap die de meeste vetreserves aan kunnen leggen hebben daarom de beste kans om zich in het voorjaar weer voort te planten.  

We leven momenteel in een maatschappij die ons ook geestelijk heeft “misvormd” in de zin van: je moet eten voor de honger die komt, waarbij die honger vaak gezien wordt als een signaal waar je snel vanaf moet. Op iedere hoek van de straat is wel wat eetbaars te koop. Het weerstaan van al die heerlijke geuren en verleidende reclame vraagt veel van je oerbrein dat erop gericht is om je een winter te kunnen laten overleven.  Ons brein is geprogrammeerd op overleven om ons te kunnen voortplanten. We moeten echter in discussie gaan met ons oerbrein via ons mensbrein om de juiste keuzes te maken. 

Wat een andere vraag is die erbij hoort: waarom wil ik die zak friet nu? Vaak is het gewoon omdat je trek hebt en je oerbrein aan het schreeuwen is. Het herkennen van dat signaal is er al een! Het verschil ligt in heb je dan trek of honger. Wat al een gezonde eerste stap kan zijn:  20 minuten wachten wanneer je een hongergevoel zou hebben voordat je wat zou gaan eten. Grote kans dat je honger dan al weer voorbij is. Het hongergevoel ontstaat wanneer je hersenen even te weinig glycogeen hebben en nu is ons geweldige lichaam in staat om binnen 20 minuten wel ergens in het lichaam een voorraadje energie te vinden om de hersenen weer te voeden.  De gemiddelde mens heeft iets van 2000.000 calorien als reserve waarmee je wel 30 dagen zonder voedsel zou kunnen overleven. 

Opslag van je energie in cellen, daar heb je insuline voor nodig. Door meer dan 3 eetmomenten per dag vraag je van je insuline fabriekje (genetisch gezien) veel te veel. Je pancreas zal daarom overwerkt worden en je lichaam wordt  daardoor ongevoelig(er) voor insuline. Het signaal dat hierbij hoort is dat je oerbrein gaat roepen om suikers/koolhydraten. Je eet dan makkelijk veel meer dan je aan energie nodig hebt, omdat het niet aankomt in de cellen die het registreren. Wist je dat waneer iemand insuline resistent is en een glas sinaasappelsap drinkt, dat dit binnen 15 minuten opgeslagen zal zijn als visceraal vet? En dan in veel gevallen rond de organen, waar je het eigenlijk helemaal niet wil hebben.

We hebben daarnaast nog een heel mooi systeem dat door leptine wordt geregisseerd. Je brein verteld je wanneer je genoeg energie binnen hebt en je even niet meer hoeft te eten. Dit is een vrij traag systeem, omdat hormonen losgemaakt moeten worden en naar de juiste signaalplek moeten via je bloedbaan. De gedachte hierachter is: eet daarom rustig (minimaal 20 minuten per maaltijd) en met aandacht voor je maaltijd. Wanneer je leptine resistent bent zal je lichaam niet meer aan kunnen geven dat je “vol” zit.   En om het puzzeltje compleet te maken; al deze processen werken ook weer samen met je schildklier. 

 De plannen van aanpak bij afvallen doelstellingen zullen daarom per persoon verschillend zijn zoals je wel kan inzien wat de oorzaak kan zijn. Gewoon minder eten is dus NIET de standaard oplossing. Gewoon meer gaan bewegen zul je dan nu ook begrijpen is ook NIET de oplossing. Wat het dan wel is? daar leg ik je graag meer over uit wanneer ik in kaart heb wat er met jouw lichaam bijgestuurd mag worden.