Een vrij veel voorkomende gebreksziekte in de jaren 1920-1930 was slechte ontwikkeling van botten bij kinderen in de groei (Rachitis). En inmiddels had men ontdekt dat er vitamines bestonden. Er werd een direct verband gelegd tussen een tekort aan vitamine D en botontwikkeling. En wat bleek: in de tijd dat we veel met landbouw bezig waren, hadden we heel wat uren buiten in de zon doorgebracht om ons vitamine D peil aan te laten vullen door de buitenlucht. We verschoven onze werkzaamheden naar de fabriekshallen en werkten daar de hele dag binnen. Ga dan nog erbij optellen dat we inmiddels ook onze voeding veel meer uit fabrieken haalden dan is het logische gevolg een tekort.  

En in deze blog laat ik de toenemende bewerkingen van ons voedsel ook heel even buiten beschouwing.

Maar daarmee houdt het verhaal nog niet op, want door de arbeid in de fabriekshallen gingen we onze spierkracht steeds minder gebruiken, wat ook weer op termijn klachten geeft. Na een dag werken in de fabriek was er nog weinig tijd of fut om nog even lekker buiten voor je plezier te bewegen. 

Met overgewicht loop je nog meer risico, want  vitamine D wordt in je vetweefsel opgeslagen, je hebt dus niet direct de beschikking over je voorraadje wanneer het winter wordt. Die vetreserves zijn namelijk voor de winterperiode nodig, wanneer er minder voedsel was. Dan ga je afvallen door minder voedsel en komt je voorraadje vitamine D goed van pas.

We zien nu nog steeds in de praktijk een suboptimale hoeveelheid aan vitamine D. We smeren ons namelijk gelijk al in met zonnebrand, omdat ons geleerd is dat de zon gevaarlijk is. We lopen nog amper rond in korte mouwen of ontbloot bovenlijf, want thermoregulatie is bij veel mensen ook dusdanig ontregelt dat men altijd een jas aan doen voor het naar buiten gaan; laat staan dat er tijd is om lekker in de zon even vitamine D op te gaan nemen. Wanneer je bedenkt dat je alleen maar vitamine D kan opnemen vanuit zonlicht wanneer je schaduw korter is dan jezelf besef je dat we inmiddels op een verkeerde breedtegraad wonen. 

Vitamine D kun je ook in voeding vinden zoals lever en vette vis; maar die eten we nagenoeg nooit meer.  Op latere leeftijd is er daarom vrij veel kans op botbreuken of aandoeningen die te maken hebben met het bewegings apparaat. En er worden steeds meer processen ontdekt die vitamine D nodig hebben om goed te verlopen. Verder zien we de dagelijks aanbevolen hoeveelheid (ADH) en veilige bovengrens alleen maar stijgen.  Dat er nu aandacht voor is moge duidelijk zijn. 

 

  Vitamine D hoort naar mijns inziens echt tot de basis suppletie:  Ik denk dat wanneer je al zo ver gekomen bent om verder te kijken dan…dat je ook weet dat er goede en minder goede supplementen te verkrijgen zijn. Ik werk het liefst met Bonusan:  Goed opneembaar en thuis bezorgd via deze link (Therapeutcode NLC122819) .  Wil je een account met standaard 5% korting stuur mij dan even een berichtje.